De Uren

Na de “Dierenriem” , de “Uren”. Ik zag in het cijfer twaalf wat zowel het ene als het andere omvatte een "Sesam, open u" van nieuwe mysteries. Ik beeldde me in, terwijl ik aan het tekenen was, dat ik me in het centrum van een kubus bevond, die zich tot in het oneindige  in alle richtingen reproduceerde terwijl de ecliptiek van de zon rond mij draaide.

Minuit

Alles is somber, het rood, het bruin die rond het sepia draaien, zelfs het geel, maar een vage straling van een zich openbarende  maan, zijn somber ... en het violet, ha, dit violet dat van rood en blauw wandelt, deze parias van de roos van de kleur, het nadir van de kleuren, daar waar de zon slaapt, het anti-geel. Laat ons gaan slapen en duistere gedachten vermijden. 

19 Heures


We zijn ver van de "pracht van een lentemorgen" maar laat ons onverschrokken binnentreden in deze roodkleurende zachtheid van een herfstavond die ons voorbereidt op de rust. De zon verlaat ons voor het mysterie van de nacht en onze fantasmen worden wakker in de ontluikende duisternis. 

1993 - Anthée (België)

Seize Heures

Het is een keerpunt in de dag; het moment waarop de daling wordt ingezet, van de zon die zich klaarmaakt om te vertrekken, van het werk dat stopt. Het geel is verdwenen, het is de tijd van het violet, het complementair of het anti-geel. Laten we ons ontspannen, het is zestien uur. 

Entre Midi en et 14 Heures

De zon staat op zijn zenit. Het is het uur van het diner of het middageten ... en ook van de siësta. De schaduwen zijn levendig rood om dan paars te worden en dichter bij de beul te komen. De vierkanten of beter de kleine kubusjes wegen met heel hun gewicht om ons te verzwaren in een weldadige slaap. 

Dix Heures

Het is het moment van de dag wanneer de warmte zijn kwartieren inneemt. Alles spint terwijl de zon nog niet beslist heeft om alles wat ze aanraakt te verbranden.

De boom en zijn broers zouden hun klim willen verder zetten maar zijn wantrouwig. De bladeren zelf wachten nog even af.

Huit Heures

Het licht heeft zijn scherpte verloren, de schaduwen zijn van koper en het groen wit terrein, de boom die men dood waande denkt aan zijn bladeren om zich niet langer naakt te voelen. Het is 8 uur. Zou dit het kleine zusje van de lente zijn ? 

L'Aube

Alles hier ademt de pracht van een lentemorgen uit.

Gebouwen, trappen, bomen en zuilen verenigen zich om het stralende licht van de opgaande zon te verwelkomen.

1991 - Anthée (België)

Six Heures

In het centrum, een oog ! Een oog dat in een geel-citroenkleurige mist het geluid van het leven dat ontwaakt  zoekt. ... Het is teveel een oog ! Sluit dus de luiken , sluit de ogen om uw hand te zien die de ruimte die oplicht creëert. Neem uw tijd; Het is zes uur.