Marcel Lucas werd geboren in Brussel op 3 december 1927.
Hij volgt schilder-, gravure- en beeldhouwlessen aan de Sint-Lucas Hogeschool in de Paleizenstraat in Brussel.
Hij woont in de streek van Charleroi waar hij sterk onder de indruk is van de grote industriële complexen uit de staal- en kolenindustrie. Tijdens deze periode neemt hij veel notities – schetsen, tekeningen, gravures – in een uiterst realistische weergave van deze metalen structuren die hem achtervolgen.
Na 2 jaar in Vilvoorde te hebben gewoond waar hij deelneemt aan meerdere tentoonstellingen van de artistieke kring Portaels vestigt hij zich in Feschaux, een kleine Belgische grensgemeente dichtbij Givet (Frankrijk). Door zijn dorheid, zijn kalmte, en zijn weidse horizon zal deze streek de personaliteit van Marcel Lucas beïnvloeden.
Hij schildert in olieverf en zeer langzaam. Hij interesseert zich voor lichteffecten en als gevolg hiervan aan schilders zoals Rembrandt, Latour, … De werken uit deze periode zijn vooral van religieuze aard en het licht speelt er een belangrijke rol in: Pinksteren, de geboorte van Christus, … Het trage ritme van zijn productie laat niet toe om tentoonstellingen op te zetten. Daarenboven was hij, tegen het advies van zijn vrienden in, niet bereid om zijn werken aan het publiek prijs te geven omdat hij vond dat zijn schilderkunst nog niet voldoende maturiteit had bereikt. Hij zal zich in die periode maar maar èèn keer vertonen,namelijk in 1960 tijdens een tentoonstelling van heilige kunst in Sint-Hubert.
Hij wordt benoemd als leraar aan de normaalschool van Malonne dicht bij Namen. Deze situatie zal hem toelaten om zijn artistieke vorming verder uit te diepen en zich nog meer toe te leggen op zijn kunst.
Zal een beslissend keerpunt zijn. Marcel LUCAS herontdekt de techniek van het aquarel - die hij vroeger reeds toegepast heeft - en hij zal hierbij het bewijs leveren van een uitzonderlijke beheersing. Al zijn herinneringen komen terug boven en vermengen zich met de beelden die hij terugbrengt van zijn talrijke reizen naar Frankrijk, Zwitserland, …. Bergen, valleien, industriële of stedelijke structuren, alles wordt weer aaneengehecht om één geheel te maken in de doorschijnende lichten van de aquarel
Zijn eerste tentoonstelling te Brussel is opnieuw een keerpunt : de structuur van zijn werken wordt meer en meer beïnvloed door de aanwezigheid van bakstenen of tegels en door de verschijning van de boom als een echt levend wezen in het innerlijke leven van Marcel LUCAS.
Brussel verwelkomt de eerste tentoonstelling over een welbepaald thema: “De Kathedralen”. Bij deze gelegenheid verschijnt ook een door Paul Casso geschreven monografie. In het tweede deel van dit boek legt Marcel Lucas het waarom van zijn keuzes uit. Deze “Kathedralen” kennen een opzienbarend succes niet alleen in Brussel maar ook in Zwitserland en Frankrijk. Vandaag bevinden al deze werken zich in goed gezelschap in diverse officiële of private verzamelingen.
Een nieuw thema, “De Stad”, ontstaat in Brussel. Het zal voorgesteld worden in Cincinatti (Verenigde Staten) en resulteert in een uitnodiging aan Marcel LUCAS van de “School of Architecture” van Maryland vlakbij Washington. Deze tentoonstelling zal aangekondigd worden als “Maryland in Europa – Europa in Maryland”.
De “Tekens van de Dierenriem” vormen een geheel van een 40-tal werken gerealiseerd tussen 1985 en 1995. De interpretatie van het onderwerp en de karakteristieke opbouw die Marcel LUCAS creëert, geven aan dit thema een verbazingwekkende dimensie van diepgang en zingeving.
Marcel Lucas en enkele kunstenaars van de galerijen Horizons en Lorelei van Brussel worden uitgenodigd door de galerij “Green Art” in Dubai
Een boekje getiteld “M.LUCAS 2000” stelt 17 nieuwe werken voor. Dit boekje dient ter ondersteuning van 3 tentoonstellingen: Brussel, Genève en Charleroi.
Retrospectieve van 1972 naar 2000 of “De wegen van de Stilte”: tentoonstelling georganiseerd ter gelegenheid de inhuldiging van de nieuwe gebouwen van het Regionaal Cultureel Centrum van Dinant. Marcel LUCAS heeft er een nieuw thema voorgesteld: "Eerbetoon aan Gaudi"
Marcel Lucas verhuist naar Luik en installeert er zijn nieuw atelier. Hij vervolgt de realisatie van de reeks "de wegen naar Sint-Jakob van Compostella". Hij zal er zijn laatste werk onafgewerkt laten. Hij overlijdt er op 1 oktober 2010 na een hardnekkige maar ongelijke strijd tegen kanker van amper enkele weken.
